उसवले धागे कसे कधी सैल झाली गाठ
पावलांना ही कळेना का हरवली वाट
का किनारे फितूर झाले वादळाला ऐनवेळी
कोणत्याही चाहुलीवीण का अशी स्वप्ने बुडाली
मागण्या आधार उरला एक ही ना काठ
पावलांना ही कळेना का हरवली वाट
उसवले धागे कसे कधी
सावली म्हटली तरीही भावना असती तिला
सोबतीची आस वेडी का अजून लागे मला
गुंतणे माझे सरेना तू फिरवली पाठ
पावलांना ही कळेना का हरवली वाट
उसवले धागे कसे कधी
वाटते आता हवे ते तुझे गंधाळणे
पोळलेल्या या जीवा दे जरासे चांदणे
सोसवेना चालणे हे एकटे उन्हात
पावलांना ही कळेना का हरवली वाट
उसवले धागे कसे कधी....२
No comments:
Post a Comment